Τα παιδιά του 1900 σίγουρα δεν έγραφαν τα ίδια γράμματα στον Αϊ Βασίλη… σε σχέση με τα σημερινά παιδιά! Λίγο ο καπιταλισμός, λίγο η χαμένη αθωότητα της εποχής και τα «θέλω» των παιδιών την Πρωτοχρονιά έχουν γίνει πιο ακριβά. Σύμφωνα με τον Αμερικάνο Pete Fontana, υπεύθυνο ταχυδρομείου που «έστελνε» τα γράμματα στο Βόρειο Πόλο, τα γράμματα των σημερινών παιδιών είναι πιο απαιτητικά…
«Η φτώχεια και τα χαμηλά εισοδήματα είχαν οδηγήσει τα παιδιά να γράφουν απλά γράμματα. Το 1905, όταν το 10% των Αμερικανικών νοικοκυριών είχε ηλεκτρική ενέργεια, η πλειοψηφία των γραμμάτων ζητούσε μήλα, πορτοκάλια, σταφίδες, καραμέλες ή ακόμα και ένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο», σχολιάζει o κ. Fontana.
Ακόμα και στην αρχή της οικονομικής άνθησης, τα παιδιά δεν ήταν άπληστα! «Θα σας παρακαλούσα, Αϊ Βασίλη να μου φέρετε μια κούκλα και ένα βαλιτσάκι για το κολατσιό μου. Αλλιώς, μπορείτε να μου φέρετε βαμβακερές κάλτσες, φιστίκια και μια καραμέλα», έγραψε ένα κορίτσι το 1920 στο Wisconsin Rapids των ΗΠΑ. Ένα άλλο παιδί ζήτησε ένα μολύβι και ένα παραμύθι, σημειώνοντας ότι τα παιχνίδια ήταν ακριβά εκείνη τη χρονιά…
Μετά το χρηματιστηριακό κραχ στην Αμερική, τα παιδιά είχαν πιο μεγάλα «όνειρα» με τα γράμματα προς τον Άϊ Βασίλη ζητούσαν μπάλες, κούκλες, τρίκυκλα… μαζί με ξηρούς καρπούς και γλυκά! Τουλάχιστον αυτά που δημοσιεύτηκαν στο Wellington Leader του Τέξας. «Αγαπητέ Άγιε Βασίλη, είμαι ένα μικρό αγόρι από το Plymouth. Θέλω να μου φέρεις ένα νέο αυτοκίνητο, ένα κουστούμι καουμπόη, ένα όπλο και φανταχτερά παπούτσια. Σε παρακαλώ μην ξεχάσεις τη Βίλλα», έγραφε ο Leroy McDaniels.
«Σε παρακαλώ Αϊ Βασίλη, φέρε μου μια μεγάλη κούκλα, έναν μαυροπίνακα με κιμωλίες, μια ωραία τσάντα και μερικά βιβλία. Μην ξεχάσετε τον αδελφό και την αδελφή μου», έγραφε ένα μικρό κορίτσι σε γράμμα που δημοσιεύτηκε στην Annapolis του Maryland. Εκείνη την εποχή, τα περισσότερα παιδιά έγραφαν μέσα στο γράμμα για τα δώρα που ήθελαν ακόμα και οι γονείς τους…
Το 1955 φαίνεται ότι άρχισαν τα παιδιά να ζητούν δώρα… με θέμα τον πόλεμο! Ο Max, ένα αγόρι από την Αϊόβα ήθελε στρατιωτάκια, κανόνια, κάστρο και όπλα. «Θέλω επίσης και ένα φρούριο, άλογα και πολλούς Ινδιάνους», έγραψε ο ίδιος. Τότε ήταν που η πλειοψηφία των παιδιών ζήτησαν βιβλία με καουμπόηδες, κουτάβια και τόξα.
Στα γιορτινά γράμματα του 1960 στη Φλόριντα, τα 7χρονα παιδάκια ονειρεύονταν ποδήλατα, πατίνια, μπλοκ και κούκλες, ενώ από το 1970 και μετά ξεκίνησαν να ζητούν παιχνίδια με συγκεκριμένες μάρκες! Με άλλα λόγια, δεν ζητούσαν απλά καραμέλες… αλλά τις καραμέλες Kool-Aid Kooler!
Αυτές τις δεκαετίες, τα παιδιά του Τέξας ζητούσαν πιο ακριβά παιχνίδια, όπως είναι τα παρακάτω: Atari, ποδήλατο BMX με 10 ταχύτητες, κασετόφωνο, Super Nintendo, Power Rangers κ.α. Από τη δεκαετία του 2000 και μετά τα πράγματα αρχίζουν και αλλάζουν ακόμα περισσότερο, με τα παιχνίδια Xbox, GameBoy και Lego να ακούγονται πιο οικεία.
flowmagazine.gr
