To ιστορικό ρεκόρ μακροχρόνιας ανόδου τιμών ίσως και όλων των εποχών τερματίσθηκε. Οι τιμές των γουνοδερμάτων ανέβαιναν συνεχώς επί 14 ολόκληρα χρόνια με μία μικρή διορθωτική ανάπαυλα της κρίσης που δημιούργησε η Leman Brothers το 2008.
Η τιμή των 30 με 40 ευρώ που θεωρείται σημείο αναφοράς, έφτασε στα επίπεδα των 90 και 100 ευρώ μετά από ένα μακροχρόνιο συνεχές ράλι.
Αυτά μέχρι προχθές. Η Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου θα αποτελέσει σημείο σταθμό για την περαιτέρω πορεία του γουνοποιητικού κλάδου παγκοσμίως.
Οι τιμές πέσανε στο 25% και θα πέφτανε κι άλλο αν οι Δανοί δεν διέκοπταν τη διαδικασία για να προστατέψουν τους πελάτες τους και να αποφύγουν ακραίες καταστάσεις. Πόσο όμως μπορείς να κρατήσεις το ρεύμα όταν αυτό έχει μια φυσική πορεία όπως αυτή του ελατηρίου. Ότι ανεβαίνει κατεβαίνει κι ότι φουσκώνει ξεφουσκώνει.
Όπως τόνισε στο oladeka ο πρόεδρος της Ελληνικής ομοσπονδίας γούνας κ. Μ. Καρακουλάκης που παρακολουθεί τις δημοπρασίες (προχθές στην Δανία και αύριο στη Φιλανδία) χρειάζεται ψυχραιμία. Η προχθεσινή δημοπρασία του Δεκεμβρίου στην Κοπενχάγη θεωρείται η «μικρή» και ακολουθεί η μεγάλη του Φεβρουαρίου. Εκεί λοιπόν είναι στραμμένα και τα βλέμματα των γουνοποιών που αυτή τη στιγμή κρατούν την ανάσα τους. Και δικαιολογημένα. Εκτός του γεγονότος της πρώτης μεγάλης πτώσης των τιμών, όλοι περιμένουν με αγωνία και κάποιους άλλους παράγοντες που θεωρούνται καθοριστικοί για το μέλλον της γούνας:
- Η κατάσταση στην Κίνα με το ξύπνημα του δράκου του κράτους και του φορολογικού- τελωνειακού στριμώγματος των ασιατών επαγγελματιών της γούνας.
- Η ανάλογη προβληματική εικόνα που παρουσιάζει και το Ρωσικό κρατικό στάτους.
- Την πορεία των πωλήσεων λιανικής κυρίως στην Κίνα όπου μόλις τώρα ξεκίνησε ο Χειμώνας.
Όλα αυτά με τις προεκτάσεις τους και σε συνδυασμό πολλών άλλων συνισταμένων, συνθέτουν το παζλ που εγγυάται και ταυτόχρονα απειλεί την υγεία και τον ύπνο των Ελλήνων αλλά και των ξένων γουνοποιών.
Ένα ιδιαίτερο τμήμα των επιχειρηματιών του κλάδου που αγωνιά ιδιαίτερα είναι και οι Έλληνες εκτροφείς γουνοφόρων. Είναι γνωστόν τοις πάσι το ράλι με τον επενδυτικό πυρετό των νέων φαρμαδόρων. Όσοι προέβλεψαν ότι κάποια στιγμή θα συνέβαινε αυτό και υπολόγισαν το κόστος των εξελίξεων θα αντέξουν. Πόσοι όμως το έπραξαν?
Πάντως στη διορθωτική πορεία των τιμών υπάρχουν και τα αισιόδοξα μηνύματα σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του κυρίου Καρακουλάκη. Στην εποχή που οι τράπεζες έχουν κλείσει ερμητικά τις θύρες των χρηματοδοτήσεων, είναι θετικό να μπορεί μια επιχείρηση να αγοράσει δέρματα σε χαμηλότερες τιμές έτσι ώστε να μπει ξανά στο παιχνίδι και τα κεφάλαια να χρησιμοπιηθούν στην παραγωγή άρα και στην άυξηση των εργατικών θέσεων. (μικρότερες τιμές, περισσότερα δέρματα, μεγαλύτερη παραγωγή, περισσότερη δουλειά).
Βέβαια εδώ εμείς θα υπενθυμίσουμε ότι στη γούνα δεν είναι χρυσός κανόνας ότι το καλό βρίκεται στο πολύ. Η γούνα κατά τη γνώμη μας, χρειάζεται απεγνωσμένα marketing και branding. Όπως πολύ σωστά μας είπε ένα άνθρωπος του χώρου, αν ήταν έτσι και η Ferrari θα αύξανε την παραγωγή, θα μείωνε τις τιμές και θα περίμενε να βγάλει λίγα απ τους πολλούς.Το ίδιο ισχύει και για τα χρυσά κοσμήματα ή τα διαμάντια. Επειδή λοιπόν οι εταιρίες με διεθνή προσανατολισμό και exclusive προιόντα δε γίνεται να λειτουργούν με τη λογική super market καλόν θα είναι κάποια στιγμή τουλάχιστον η νέα γενιά των επιχειρηματιών της γούνας να το καταλάβει και να λειτουργήσει ανάλογα.
Σε αναμονή των βαρόμετρων της Φινλανδίας, της επαναληπτικής μεγάλης της Δανίας, της NAFA στον Καναδά, όσον αφορά τις δημοπρασίες, και των εκθέσεων HONG KONG, MIFUR και υπολοίπων συμπεριλαμβανομένων και των Ελληνικών για να δούμε πόσα χαμόγελα ή πόσα δάκρυα μας περιμένουν. Και αυτό γιατί είμαστε πάντα εξαρτημένοι από το πως θα πάει το κύμα. Πως θα πάει το περιβόητο χρηματιστήριο της πρώτης ύλης.
Η Ferrari όμως θα πουλάει πάντα όσο κι αν ανεβοκατεβαίνει η αξία της κόκκινης μπογιάς.
Για το oladeka
Πέτρος Σμιξιώτης
