Στην απάντηση του υπουργείου εμπεριέχεται έγγραφο της Εισαγγελίας Εφετών Δυτικής Μακεδονίας, σύμφωνα με το οποίο “το αδίκημα
για το οποίο διεξήχθη η σχετική έρευνα από την ανακρίτρια Πλημμελειοδικών Καστοριάς είναι: απιστία σχετικά με την υπηρεσία από κοινού και κατ΄ εξακολούθηση σε βαθμό κακουργήματος και με την επιβαρυντική περίσταση του νόμου 1608/50”!
Εδώ θα πρέπει να τονισθεί ότι ο νόμος 1608/50 είναι αυτός με τον οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίνης κ. Βασίλης Παπαγεωργό- πουλος για το ίδιο αδίκημα.
Σύμφωνα με πρόσφατες πληροφορίες η κύρια ανάκριση της υπόθεσης ολοκληρώθηκε και η δικογραφία έχει αποσταλεί στην Εισαγγελία Εφετών Δυτικής Μακεδονίας από την αρχή Ιουλίου καθώς επίσης έχει χρεωθεί σε εισαγγελικό λειτουργό προς επεξεργασία και υποβολή προτάσεων ενώπιον του συμβουλίου Εφετών.
Στην συνέχεια ο επιθεωρητής έστειλε τα ευρήματα της έρευνας στην αρμόδια εισαγγελέα, η οποία με την σειρά της κάλεσε σε απολογία τον πρώην δήμαρχο και τον ταμία του Δήμου εκείνης της περιόδου κ. Δ. Καραμανίδη.
Εντύπωση, ωστόσο, προκαλεί το γεγονός ότι η έρευνα του επιθεωρητή, που προέκυψε προφανώς ύστερα από καταγγελία των…. “eponymus” του Δήμου, περιορίζεται μόνο στην συγκεκριμένη περί-οδο και δεν επεκτείνεται αργότερα, όταν έλαβαν χώρα εκείνα τα περιβόητα τραπεζικά δάνεια, με εγγύηση την κληρονομιά Παπαλαζάρου.
Κάποιοι έβγαλαν τότε 450 εκατ. δρχ. περίπου. Ο Δήμος έχει υποστεί τεράστια ζημιά, χάθηκαν χρήματα από τόκους, που ξεπερνούν τις 800.000 ευρώ και η ζημιά για τον Δήμο ξεπερνάει τα 4 εκατ. ευρώ”!
Σύμφωνα με την διαθήκη ο αείμνηστος πρώην βουλευτής Ζήσης Παπαλαζάρου, κληροδότησε στον Δήμο Καστοριάς περίπου 1.200.000 ευρώ και ακίνητη περιουσία στο Κολωνάκι η οποία αποτελείται από ένα ισόγειο κατάστημα και δύο διαμερίσματα στον ημιόροφο και το ρετιρέ, που εκμισθώνονται από τον Δήμο και αποφέρουν περίπου 70.000 ευρώ εισόδημα τον χρόνο.
Όταν τα ποσά αυτά, μπήκαν στο κληροδότημα, έπρεπε, σύμφωνα και με την επιθυμία του δωρητή, να δημιουργηθεί ένας φορέας που θα διαχειριζόταν την κληρονομιά. Συνήθως τα κληροδοτήματα διαθέτουν ένα διοικητικό συμβούλιο ή μια επιτροπή, που παρακολουθεί την εκτέλεση των εντολών της διαθήκης.
Η επιτροπή είναι συνήθως τριμελής και υφίσταται μέχρι σήμερα με πρόεδρο τον αντιδήμαρχο οικονομικών κ. Τρ. Πολυγιάννη και μέλη τους δημοτικούς συμβούλους κ.κ. Δ. Στεργίου και Π. Μοσχίδου.
Κατά την επίμαχη περίοδο που ερευνά η Δικαιοσύνη, πρόεδρος της επιτροπής ήταν ο επιλεγόμενος “τσάρος” των οικονομικών υπηρεσιών του Δήμου
κ. Δ. Καραμανίδης.
Όμως τα χρήματα που άφησε στον Δήμο ο δωρητής, δεν αξιοποιήθηκαν σύμφωνα με τη επιθυμία του αλλά αντίθετα διατέθηκαν ως εγγύηση στις τράπεζες για δύο δανειακές συμβάσεις ύψους 800.000 ευρώ περίπου, που έχουν συναφθεί κατά την περίοδο του Δ. Παπουλίδη και Γ. Τσαμίση αντίστοιχα.
Η σημερινή δημοτική αρχή, ύστερα από εισήγηση του προέδρου της επιτροπής, έκρινε ότι είναι ασύμφορο να παρακρατούνται 800.000 ευρώ από τις τράπεζες και αποφάσισε να ανταλλάξει την εγγύηση με τα ακίνητα της κληρονομιάς Παπαλαζάρου, για όσο χρόνο θα διαρκούσαν οι δανειακές συμβάσεις του Δημου. Έτσι θα μπορούσαν να εξευρεθούν τα χρήματα, για την ανακατασκευή του υπάρχοντος πνευματικού κέντρου, στην θέση που βρίσκεται σήμερα, υλοποιώντας παράλληλα και την επιθυμία του ευεργέτη.
Πράγματι, σύμφωνα με το ΕΤΑΚ του κληροδοτήματος, που καταβάλει κάθε χρόνο ο Δήμος, η αξία των ακινήτων της κληρονομιάς υπερβαίνει το 1,5 εκατ. ευρώ, αλλά παρ΄ όλα αυτά η τράπεζα δεν ήταν σε θέση να καταβάλει άμεσα συνολικά τις 800.000 ευρώ!
Το “κώλυμα” που επικαλέστηκε ήταν ότι “θα κλονίζονταν η πίστωση της δανειακής σύμβασης”, διότι όπως είχε προσυμφωνηθεί, ναι μεν το δάνειο θα ήταν χαμηλότοκο αλλά χαμηλότοκη θα ήταν και η απόδοση της κατάθεσης των χρημάτων της διαθήκης.
Επί της ουσίας δηλ. η τράπεζα δάνειζε τον Δήμο με… δικά του λεφτά, από την διαθήκη Παπαλαζάρου, στην λογική του “ίσα βάρκα ίσα νερά”!
Το ερώτημα όμως είναι αν “ο γιαλός είναι στραβός ή στραβά αρμενίζουμε”;ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΗ ΕΣΤΙΑ