Πλήρης απογοήτευση και οργή για τη δημοτική αρχή διακατέχει τη ψυχολογία των κατοίκων της Κλεισούρας και κάποιοι εκφράζουν ανοιχτά πλέον αίτημα απόσχισης του χωριού από την Καστοριά και την προσάρτιση του στην Εορδαία και την Πτολεμαίδα.
Η Διποταμιά δεν είναι απλά ένα ορεινό ακριτικό χωριό. Οι κάτοικοί της για να φτάσουν το χειμώνα στην Καστοριά πρέπει να διανύσουν απόσταση 34 χιλιομέτρων, συνήθως με αντιολισθητικές αλυσίδες. Όμως στα σύνορα με την Αλβανία μπορούν να πάνε περπατώντας, διανύοντας μόλις ενάμισι χιλιόμετρο. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που φτάνουν καθημερινά δίπλα στα σύνορα, για να καλλιεργήσουν τα κτήματά τους και να φροντίσουν τα ζώα τους. Από το σύνολο των 450 κατοίκων, οι περισσότεροι είναι ενεργοί επαγγελματίες αγρότες. Οι περίπου 50 μονάδες εκτροφής γουνοφόρων ζώων του χωριού το κατατάσσουν μεταξύ των πιο παραγωγικών στον συγκεκριμένο τομέα. Ενώ τα περισσότερα ορεινά χωριά του νομού ερημώνουν, η Διποταμιά διεκδικεί την ανάπτυξή της και πριν από μερικά χρόνια οι τοπικές αρχές δρομολόγησαν την κατασκευή ενός φράγματος και αρδευτικού δικτύου στην περιοχή, με προϋπολογισμό 10 εκατ. ευρώ.
Ο δήμος Νεστορίου δεν αρκέστηκε στο συγκεκριμένο έργο. Διεκδίκησε άλλα 9 εκατ. ευρώ για τη Διποταμιά από το πρόγραμμα για τις πράσινες κοινότητες.
«Είμαι δήμαρχος Νεστορίου από το 2002, αλλά τους κατοίκους της Διποταμιάς τους γνώρισα μετά τη συνένωση των δήμων το 2010. Πέρα από το γεγονός ότι το χωριό πληροί τις προϋποθέσεις για να ενταχθεί στο πρόγραμμα, πιστεύω ότι αξίζει πραγματικά να υποστηριχθούν οι κάτοικοί του. Δεν είναι ένα χωριό που θα το αναστήσουμε. Είναι ένα ζωντανό χωριό που θέλουμε να το βοηθήσουμε να αναπτυχθεί περαιτέρω», λέει ο δήμαρχος Νεστορίου Χρήστος Γκοσλιόπουλος.
Το κονδύλι που προβλέπει το πρόγραμμα «πράσινες αγροτικές κοινότητες» για τη Διποταμιά είναι με διαφορά το μεγαλύτερο από τις υπόλοιπες επτά που προκρίθηκαν. Και είναι ανάλογο του μεγαλεπήβολου έργου που σχεδιάστηκε.
Όπως και στις υπόλοιπες «πράσινες κοινότητες», προβλέπονται παρεμβάσεις για θερμομόνωση και εξοικονόμηση ενέργειας σε όλα τα κτίρια του χωριού, με πλήρη χρηματοδότηση. Προβλέπονται επίσης έργα για την εξοικονόμηση ενέργειας στις δημόσιες εγκαταστάσεις και έργα για τη διαχείριση των απορριμμάτων και των υδάτινων πόρων.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που καλείται να επιλύσει το πρόγραμμα είναι η θέρμανση των κατοικιών και σ’ αυτό το έργο θα δαπανηθούν περίπου τα μισά κονδύλια. Ο χειμώνας στη Διποταμιά είναι ιδιαίτερα βαρύς και για μεγάλο διάστημα κάθε χρόνο το χωριό παρουσιάζει την εικόνα χιονοδρομικού κέντρου.
Στην περιοχή υπάρχουν μεγάλα αποθέματα ξυλείας και οι περισσότεροι κάτοικοι χρησιμοποιούν σόμπες, τζάκια ή κεντρικούς λέβητες με καυσόξυλα.
«Το σχέδιό μας προβλέπει την κατασκευή μίας μονάδας τηλεθέρμανσης και συμπαραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, με χρήση βιομάζας για καύσιμο. Αντί να καίει κάθε σπίτι το δικό του τζάκι, θα καταναλώνουμε μικρότερη ποσότητα καυσόξυλων, για να παράγουμε ζεστό νερό και ηλεκτρικό ρεύμα. Παράλληλα, θα κατασκευαστεί δίκτυο για την παροχή του ζεστού νερού σε όλα τα κτίρια, ώστε να θερμαίνονται».
