Η έκθεση φωτογραφίας της Αναστασίας Λιάπη στο Άργος Ορεστικού με τίτλο: «Μια φορά κι έναν καιρό» υπήρξε μια ευκαιρία να μάθουν μικροί και μεγάλοι ότι μια φωτογραφία δεν είναι ένα
Πεμπτουσία: Πώς ξεκινήσατε αυτό το φωτογραφικό ταξίδι; ήταν στοχευμένη προσπάθεια ή πρόκειται για αυθόρμητη κίνηση;
Αναστασία Λιάπη: Η αρχή είναι αυθόρμητη σε ότι κάνουμε, νομίζω. Άλλα μετά σιγά – σιγά βάζουμε κάποιους στόχους, αρχίζουμε να καλλιεργούμε την ιδέα μας και όταν νιώθουμε ότι ωρίμασε το δοκιμάζουμε.
Π.: «Μια φορά και έναν καιρό».Ο τίτλος παραπέμπει σε παραμύθι με τι αφορμή δώσατε αυτό τον τίτλο στην έκθεση φωτογραφίας σας: τι θέλετε να διηγηθείτε;
Α.Λ.: Μα είναι ένα παραμύθι.
Βλέποντας την έκθεση μου μπαίνεις σε ένα παραμύθι, ξεκινά μια περιπέτεια που ξετυλίγεται μπροστά σου με εικόνες, αλλά ταυτόχρονα σε αφήνει να φανταστείς μιας και κάνεις μια διαδρομή σε γνωστά παραμύθια χωρίς τίτλο. Ήρωας ένα μήλο που εκεί που ζει είναι διαφορετικό και όλοι το κοροϊδεύουν, μα όταν πέφτει στην γη αρχίζει η περιπέτεια του. Κατρακυλά από παραμύθι σε παραμύθι και περνά πολλές δυσκολίες μέχρι να γνωρίσει τη φιλία και να καταλάβει ότι δεν είναι διαφορετικό αλλά απλά Ξεχωριστό.
Π.: Σε ποιους απευθύνεται η έκθεση; τα παιδιά έχουν μια θέση στο φωτογραφικό σας ταξίδι;
Α.Λ.: Τα παιδιά ήταν η πρώτη μου σκέψη όταν άρχισα να καλλιεργώ την ιδέα αυτή. Ήθελα να δουν ότι μια φωτογραφία έχει χρώμα, ήχο, συναίσθημα, ιστορία και στη δική μας περίπτωση παραμύθι. Και φυσικά είναι για μικρούς και μεγάλους μιας και τα παραμύθια δεν έχουν ηλικία και στη φωτογραφία ο χρόνος σταματά.
Π.: Μιλάτε για το ταξίδι ως την φιλία. Θεωρείτε ότι είναι ένα συναίσθημα που χάνεται στις μέρες μας;
Α.Λ.: Όχι πιστεύω στην φιλία και έχω πολλούς λόγους να συνεχίσω να πιστεύω. Ίσως κάποιες φορές εμείς οι μεγάλοι με τις φοβίες μας να προσπαθούμε να θάψουμε κάποια συναισθήματα, αλλά δεν μπορούμε να αλλάξουμε, το ότι όλοι γεννηθήκαμε παιδιά. Όλοι μας κάναμε την διαδρομή της φιλίας και αυτό θα συνεχίσει να γίνεται. Στο χέρι μας είναι λοιπόν να συνεχίζουμε τη διαδρομή .
Π.: Θα μπορούσατε να κάνετε μια μικρή ξενάγηση στην έκθεση
Α.Λ.: Μπαίνοντας στην έκθεση όλα τα έργα είναι σκεπασμένα ,το ταξίδι ξεκινά με την επιβλητική μουσική που έχει συνθέσει ο Γιώργος Χριστιανάκης. Αρχίζουν οι ήρωες του παραμυθιού να ζωντανεύουν με την φωνή του Πάνου Νικολαΐδη, της Ελευθερίας Ευθυμιάτου και τη δική μου. Και σιγά, σιγά αρχίζει το παραμύθι. Η ματιά μου χωρίς να σας καθοδηγεί, σας βοηθά να φανταστείτε.
Π.: Ποια η πολιτισμική πρόταση της έκθεσής σας, τι μηνύματα έχετε να δώσετε στον επισκέπτη της έκθεσης, στο σύγχρονο άνθρωπο;
Η έκθεση με τίτλο «Μια φορά κι έναν καιρό» στην ουσία αποτελεί έναν μικρό ύμνο στην φιλία και στην διαφορετικότητα. Η φιλία όπως έχω προαναφέρει είναι ένα στοιχείο που κάνει την ζωή μας και εμάς τους ίδιους ποιο όμορφους. Οι φίλοι είναι ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά που επιλέγουμε μόνοι μας .Όσο για την διαφορετικότητα είναι ένα απαραίτητο στοιχείο για την εξέλιξη της ζωής και αλίμονο αν είμαστε όλοι ίδιοι .
Π.: Ευχαριστώ
Α.Λ.: Σας ευχαριστώ
pemptousia.gr
