Το «πάντρεμα» μεταξύ των ποιοτικών παραδοσιακών προϊόντων του πρωτογενή τομέα με τις νέες τεχνολογίες, τη γεωργία ακριβείας και τις καινοτόμες μεθόδους παραγωγής και μεταποίησής τους, σε συνδυασμό με την εκπαίδευση των παραγωγών, είναι το
«κλειδί» για να μεταβούν η γεωργία και η κτηνοτροφία από την αποπροσανατολιστική μάχη των επιδοτήσεων στη βιώσιμη ανάπτυξη.
Το 2ο Συνέδριο Αγροτεχνολογίας φιλοξένησε η Αμερικανική Γεωργική Σχολή Θεσσαλονίκης
Ρόλο στο εγχείρημα διεκδικούν επίσης πρακτικές που εξασφαλίζουν εγγυημένη παραγωγή και διάθεσή της, όπως συμβαίνει με προγράμματα συμβολαιακής γεωργίας που προωθεί η Τράπεζα Πειραιώς για διάφορα προϊόντα, όπως καπνός, βαμβάκι -και τώρα για τη συμβολαιακή κτηνοτροφία-, προσβλέποντας να υποβοηθήσει στη μείωση του κόστους παραγωγής του κτηνοτρόφου έως και 30%, μέσω έγκαιρης αγοράς ζωοτροφών- αλλά και το σύγχρονο marketing, προκειμένου τα ελληνικά προϊόντα να βρουν το δρόμο τους και στις αγορές του εξωτερικού.
Κάποια πρώτα δειλά, πλην ελπιδοφόρα, βήματα έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά προς την κατεύθυνση αυτή, όπως επισημάνθηκε στο 2ο Συνέδριο Αγροτεχνολογίας που διεξήχθη την περασμένη Δευτέρα 17 Ιουνίου, στη Θεσσαλονίκη από την Αμερικανική Γεωργική Σχολή και το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, αλλά, και πάλι, υπάρχει ακόμη σημαντικός δρόμος να διανυθεί, πριν οι στρεβλώσεις που ταλαιπωρούν τον κλάδο γίνουν παρελθόν.
Κάποια πρώτα δειλά, πλην ελπιδοφόρα, βήματα έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά προς την κατεύθυνση αυτή, όπως επισημάνθηκε στο 2ο Συνέδριο Αγροτεχνολογίας που διεξήχθη την περασμένη Δευτέρα 17 Ιουνίου, στη Θεσσαλονίκη από την Αμερικανική Γεωργική Σχολή και το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, αλλά, και πάλι, υπάρχει ακόμη σημαντικός δρόμος να διανυθεί, πριν οι στρεβλώσεις που ταλαιπωρούν τον κλάδο γίνουν παρελθόν.
Το παράδειγμα της Άροσις
Στην Καστοριά, για παράδειγμα, η εταιρεία Άροσις, όπως ανέφερε ο υπεύθυνος marketing και εξαγωγών Κωνσταντίνος Τσιόπτσιας, «έπειτα από μια δεκαετία που είχε σταματήσει η καλλιέργεια της φακής, εσχάτως μέσω συμβολαιακής γεωργίας άρχισε να αναβιώνει και πάλι και με την πιστοποίησή της ως προϊόν ΠΓΕ, δικαιολογεί και την υψηλότερη τιμή της έναντι ανταγωνιστικών επιλογών». Αυτή όμως είναι η μια πλευρά του νομίσματος διότι από την άλλη το πασίγνωστο φασόλι «ελέφαντας» Καστοριάς εδώ και χρόνια δεν μπορεί να πουληθεί ως τέτοιο, διότι η ένδειξή του ως ΠΓΕ, είναι σε διαδικασία τροποποίησης των προδιαγραφών, αφού είχε γίνει λάθος σε σχέση με την υποχρεωτική χρήση ενός συσκευαστηρίου. «Αποτέλεσμα; Ενώ πριν πέντε χρόνια το προϊόν το είχαμε τοποθετήσει σε εστιατόρια στη Νέα Υόρκη κι είχαμε κλείσει και μια συμφωνία με γερμανικά σούπερ μάρκετ για 100 τόνους, σταδιακά το αποσύραμε, μέχρι να λυθεί το πρόβλημα». Μέχρι να συμβεί αυτό, η περιοχή είναι υποχρεωμένη να πουλά τα φασόλια ως «Δυτικής Μακεδονίας».
Στην Καστοριά, για παράδειγμα, η εταιρεία Άροσις, όπως ανέφερε ο υπεύθυνος marketing και εξαγωγών Κωνσταντίνος Τσιόπτσιας, «έπειτα από μια δεκαετία που είχε σταματήσει η καλλιέργεια της φακής, εσχάτως μέσω συμβολαιακής γεωργίας άρχισε να αναβιώνει και πάλι και με την πιστοποίησή της ως προϊόν ΠΓΕ, δικαιολογεί και την υψηλότερη τιμή της έναντι ανταγωνιστικών επιλογών». Αυτή όμως είναι η μια πλευρά του νομίσματος διότι από την άλλη το πασίγνωστο φασόλι «ελέφαντας» Καστοριάς εδώ και χρόνια δεν μπορεί να πουληθεί ως τέτοιο, διότι η ένδειξή του ως ΠΓΕ, είναι σε διαδικασία τροποποίησης των προδιαγραφών, αφού είχε γίνει λάθος σε σχέση με την υποχρεωτική χρήση ενός συσκευαστηρίου. «Αποτέλεσμα; Ενώ πριν πέντε χρόνια το προϊόν το είχαμε τοποθετήσει σε εστιατόρια στη Νέα Υόρκη κι είχαμε κλείσει και μια συμφωνία με γερμανικά σούπερ μάρκετ για 100 τόνους, σταδιακά το αποσύραμε, μέχρι να λυθεί το πρόβλημα». Μέχρι να συμβεί αυτό, η περιοχή είναι υποχρεωμένη να πουλά τα φασόλια ως «Δυτικής Μακεδονίας».
Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά η ελληνική αποσταγματοποιία δεν μπορεί να βρει ελληνικό οινόπνευμα, διότι η εγχώρια παραγωγή μελάσας σταμάτησε και το εισάγει και η εγχώρια γαλακτοβιομηχανία «βλέπει» την παραγωγή ελληνικού πρόβειου και αγελαδινού γάλακτος να μειώνεται χρόνο με το χρόνο.
Λάθη γίνονται και στο διεθνές marketing των ελληνικών προϊόντων, αφού ο πελάτης στον οποίο απευθύνονται, όπως επισήμανε ο αναπληρωτής κοσμήτορας του Perrotis College, δρ. Φ. Παπαδόπουλος, δεν είναι πλέον ο ρομαντικός Γερμανός κλασικιστής και ο λάτρης του Zorba the Greek, αλλά ένα άτομα με υψηλό κοινωνικό και οικονομικό κεφάλαιο που συνδέει το φαγητό με την «ταυτότητά» του και έναν μύθο γύρω από την προέλευσή του. Όπως κάνουν δηλαδή οι Ισπανοί με το χαμόν και το πωλούν στις διεθνείς αγορές με 250 ευρώ το κιλό.
Eπιμέλεια: Λιάμης Λεωνίδας
agronews.gr
