Το τελευταίο διάστημα γίνεται εκτεταμένη συζήτηση ως προς το θέμα της ταύτισης ή μη του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και τις πρακτικές της.
Αφήνω στη μπάντα το τι λένε τα δύο κόμματα αυτά στο θέμα της οικονομίας (όπου η ταύτισή τους είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού) για να περάσω στο επίδικο ζήτημα, εάν δηλαδή τα δύο κόμματα ταυτίζονται ως προς τη θεώρηση τους απέναντι στη βία και το θεμιτό αυτής ως μέσο πολιτικής και ιδεολογικής επιβολής.
Πρώτα από όλα ξεκαθαρίζω ότι δεν ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν ότι ΣΥΡΙΖΑ=ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Θα ήταν άδικο να το ισχυριστεί κάποιος.
Η Χρυσή Αυγή είναι μια συμμορία νεοναζί, αρρωστημένα ρατσιστική και μισαλλόδοξη και ευθύνεται για σωρεία εγκληματικών ενεργειών εναντίον μεταναστών, καθώς και για ωμές προκλήσεις εναντίον του δημοκρατικού πολιτεύματος είτε μέσα από φαινόμενα αυτοδικίας, είτε μέσα από ξέφρενη αντικοινοβουλευτική ρητορική που εκπορεύεται από την ίδια την ηγετική της ομάδα.
Τι συμβαίνει τώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα καθαρόαιμο αριστερό κόμμα, το οποίο ελέω μνημονίου βρέθηκε χωρίς καν να μπορούσε να το φανταστεί στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Για να αυξήσει την πολιτική του επιρροή μέσα σε μια Ελλάδα κρίσης και υπερχειλίζουσας κοινωνικής οργής θώπευσε, δικαιολόγησε και στήριξε ρητορικά κάθε μορφή αντίδρασης απέναντι στην ασκούμενη πολιτική, ακόμα κι όταν η αντίδραση αυτή κινούνταν εκτός ορίων νομιμότητας (κίνημα «δεν πληρώνω», καταλήψεις σε πανεπιστήμια, προπηλακισμούς πολιτικών κλπ).
Ακόμα δε εγκλωβισμένος μέσα στα αριστερίστικα συμπλέγματά του αισθάνθηκε -και αισθάνεται- συμπάθεια για δραστηριότητες του κοινού ποινικού δικαίου, όπως βία κουκουλοφόρων και τρομοκρατικών οργανώσεων (πχ 17Ν) των οποίων το ιδεολογικό υπόβαθρο είχε αριστερό πρόσημο χωρίς να ταυτίζεται με αυτές ή να βρίσκεται πίσω από αυτές, τουλάχιστον σε επίπεδο ηγετικών στελεχών. Με τούτα και με εκείνα όμως συνέβαλε σε πολύ μεγάλο βαθμό στον εθισμό της κοινωνίας στην ανομία και την ακραία υποτίμηση των θεσμών, ανοίγοντας και αυτός το δρόμο προς το φασιστικό φαινόμενο που είναι πλέον παρόν .
Μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα σήμαινε άμεση αργεντινοποίηση της Ελλάδας είναι βέβαιο. Δεν θα σήμαινε όμως κατάλυση της δημοκρατίας, απαγόρευσης των κομμάτων, της ελευθερίας του τύπου, των κοινωνικών δικαιωμάτων και εκτελέσεις αντιφρονούντων που μετά βεβαιότητας θα σήμαινε μια κυβέρνηση της Χρυσής Αυγής.
Η ταύτιση της Χρυσής Αυγής ως προς το επίπεδο της βίας έχει πολύ μεγαλύτερη συμβατότητα με το ΚΚΕ, το οποίο ρητά και κατηγορηματικά δέχεται τη βία ως μέσο ανατροπής της αστικής τάξης και επιβολής προλεταριακής δικτατορίας.
Εκεί μάλιστα.
