Του Δημήτρη Ιωαννίδη
Οργή Λαού!
Αυτή τη φορά, προσμένοντας να σωρευτεί στις κάλπες, έφτασε να οργανώσει συμμαχίες από αταίριαστους ηγέτες και ηγετίσκους φαντασμένους, που βάλθηκαν να μπούνε στη ψυχή του κόσμου από την ίδια είσοδο: το λαικό συναίσθημα!
Δεν έχουνε να τάξουν τώρα οι πολιτικοί, δεν έχουν να πληρώσουν. Έχουνε μόνο να διηγηθούν για το κατάντημα και ν’ αποδώσουν…ρόλους ευθυνών σε άλλους. Σαν άλλοι να ήταν οι υπόλογοι και άλλο το σινάφι της καταστροφής.
Προφήτες του χαμού και σωτήρες των μελλοντικών ανέκυψαν τόσοι, που ο ζαλισμένος ψηφοφόρος τους θα βαρεθεί να διαβάζει σωτηρίες κι εκδοχές ευμάρειας τόσες, όσες θα του υπόσχονται στα ιλλουστραρισμένα τους φυλλάδια! Και θ’ αναρωτηθεί: Πώς μέχρι τώρα εγώ άλλους θεούς επίστευα;
Οργή Λαού!
Την έχουν κάνει φυλαχτό πολιτικάντηδες, την θυμιατίζουν και την τραγουδούν! Καβάλα της θα πορευτούν στο έδρανο, όπου-στο τέλος-τα συμφέροντά τους θα υπηρετούν και ψίχουλα θα δίνουν «τοις κυσί», που μιά φορά στις τόσες γίνονται ο αφέντης ο λαός, που τον ρωτάνε, τάχα, για τα περαιτέρω… Χάθηκε η πνευματικότητα, χάθηκαν οι λοιπές αξίες, χάνεται η Ελλάδα! Μα εκείνοι να χάσουν τα ίχνη τους πασχίζουν απ’ τους παρατηρητές.
Να μή τους βλέπουνε να μασουλάν’ τη λεία τους, την ξεπλυμένη, δήθεν, από κάθε αμαρτία! Άλογο η οργή του κόσμου και πάνω στη σέλα αυτή θα κονταροχτυπιούνταιμεταξύ τους, μάχη που οι καθωσπρέπει θα την πούνε εκστρατεία προεκλογική. Μα, ο λαός θα ξέρει πως για το δικό τους το ψωμί παλεύουν! Άλλαξαν πιά τα λόγια και τα τάματα: Παραμερίσανε την Πρόοδο και βγάζουν στη σκηνή την αδελφή της Σωτηρία. Αυτή θα είναι τώρα η πρωταγωνίστρια, σ’ αυτή θα υποκλίνεται και ο χορός: Οι Τριακόσιοι, που ήταν πάντα στη σκηνή της Τραγωδίας!
Οργή Λαού!
Άλλος την κάνει καμουτσίκι και φοβίζει τον αντίπαλο και άλλος την θωπεύει για να τον αφήσει ν’ ανεβεί στη ράχη της. Μα εκείνη, υπομονετική προς το παρόν, στέκει και σιωπά, έτοιμη να ξεσπάσει… Μα, έχει ρόλο αλλιώτικο η Ιστορία για το Λαό και την οργή του: Να γίνει κύριος του λόγου του και της επιλογής του. Να μήν υποταχτεί στο κέλευσμα των λαικών. Να πάρει το ραβδί και να πετάξει έξω απ’ το ναό τους βέβηλους πραμματευτές.
Όπως ο Κύριος έκανε με το ναό του Σολομώντα! Κι όσοι υποκλίθηκαν στου αφέντη του Λαού τη δύναμη, να πάρουν σκήπτρο και να τον οδηγήσουν στο «μετά».
Όσοι γεννήσαν την οργή του, να κρύψουνε τις πράξεις τους, ν’ αποκρυφτούν στην αποχή. Θα κάνουν ευεργέτημα κι έχει ο Λαός μεγαλωσύνη να τους κάνει μόνο μιά υποσημείωση στην Ιστορία του. Μικρή, τόσο που να μην έχει σημασία…
neakastoria.gr
