Συνθήκες του 1961 θυμίζουν οι σημερινές που επικρατούν στην αγορά εργασίας, με την πλειοψηφία των Ελλήνων να στρέφονται στην ανασφάλιστη εργασία, προκειμένου να καλύψουν τις οικονομικές τους βασικές ανάγκες.
Καθώς οι ευκαιρίες πλήρους απασχόλησης ολοένα και λιγοστεύουν, οι προοπτικές για την εν λόγω αγορά το Φθινόπωρο είναι… ιδιαίτερα αρνητικές. Συγκεκριμένα, παράγοντες του χώρου εκτιμούν ότι από το Σεπτέμβριο και έπειτα η ανεργία στην Ελλάδα θα «αγγίξει» ακόμα και το 18% με 19, δηλαδή θα σημειώσει άνοδο της τάξεως του 2% με 3% σε σχέση με το τωρινό ποσοστό της τάξεως του 16%.
Οι δυσοίωνες αυτές εκτιμήσεις είναι απόρροια του ευρύτερου «χαοτικού» κλίματος της ελληνικής οικονομίας, όταν το Οικονομικό επιτελείο κάνει λόγιο για ύφεση άνω του 5,3% τη φετινή τρέχουσα χρονιά.
Κύκλοι της αγοράς αναφέρουν ότι το ποσοστό της ανεργίας θα ανέλθει σε πρωτοφανή επίπεδα στο τέλος του 2011, δεδομένου και των εσωτερικών μεταβολών που ήδη παρατηρούνται στις μεγάλες και μικρομεσσαίες επιχειρήσεις, τη στιγμή που η πλειονότητα εξ αυτών κινδυνεύει με το ενδεχόμενο του οριστικού «λουκέτου».
Σύμφωνα με τους ίδιους παράγοντες, ο ιδιωτικός τομέας δεν θα καταγράψει τους περισσότερους ανέργους, αλλά θα κινηθεί στα ίδια πάνω κάτω επίπεδα με τα αντίστοιχα του Δημοσίου, εάν ληφθούν υπόψη οι δρομολογούμενες μαζικές απολύσεις εργατικού δυναμικού σε ΔΕΚΟ, καθώς και στον κλάδο της Παιδείας.
Ανοικτές παραμένουν και οι εργασιακές εκκρεμότητες στα δημόσια και τα ιδιωτικά ΜΜΕ , που έχουν εισέλθει σε φάση ιστορικών αλλαγών. Αξίζει να σημειωθεί, ότι το τελικό χτύπημα θα δεχθεί ο τουριστικός κλάδος, με τις τουριστικές μονάδες να κατεβάζουν ρολά η μία μετά την άλλη, ενώ “κορμιά” θα πέσουν στο χώρο του εμπορίου και της οικοδομής, όπου η κρίση καταγράφει “βαθύ κόκκινο”!
Λόγω της «στενότητας» των οικονομικών δυνατοτήτων μίας μεγάλης γκάμας εργαζομένων, η μαύρη εργασία συγκεντρώνει την προκείμενη χρονική περίοδο το εντυπωσιακό ποσοστό του 35%, σύμφωνα με τους ελέχους της διοίκησης του ΙΚΑ, αποδεικνύοντας ότι στην απελπισία τους οι άνεργοι ή μη αμειβόμενοι καλά εργαζόμενοι, οι οποίοι αναζητούν και δεύτερη απασχόληση, καταλήγουν στην «παρανομία», αποδεχόμενοι την εργασία χωρίς ασφάλιση.
Αντίστοιχα, οι εργοδότες σε ζημιογόνες επιχειρήσεις αποφεύγουν την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών, που αποτελούν ένα σημαντικό ποσό των απολαβών που υποχρεώνονται να παράσχουν στο εργατικό τους δυναμικό «πακέτο» με το μηνιάτικο! Για το λόγο αυτό και προχωρούν σε προσλήψεις χωρίς ασφάλιση, η οποία και προβλέπει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του εργαζομένου.
Με λίγα λόγια, τα ποσοστά της ανεργίας και της «μαύρης» εργασίας αντιστοιχούν στις οικονομικές συνθήκες της εποχής. Η αγορά εργασίας είναι αλληλένδετη με την πορεία της ελληνικής οικονομίας και όσο η τελευταία ολοένα και «βυθίζεται» στο σκοτάδι, σημειώνοντας αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης, τόσο και η πρώτη θα «κατρακυλά».
Σ.Μαλαίνου
