Από τον Ψυχίατρο
Με την επιστολή του ο κύριος Λιάνης προσπαθεί να κάνει ένα και μόνο πράγμα: Να αποποιηθεί την ευθύνη. Τίποτε άλλο.
Η Παπανδρεϊκή φράξια τον χρεώνει στους Βενιζελικούς ως προσπάθεια αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης. Αν θυμάστε, πριν απο κάποιες ημέρες είχαν συγκεντρωθεί κάμποσοι «εκσυγχρονιστές» στο σπίτι του Σημίτη. Ερμηνεύτηκε τότε αυτό ως σχέδιο «πριονίσματος» του Πρωθυπουργού.
Οι δε Βενιζελικοί μιλούν γιά ίδιο συμφέρον. Και έχουν δίκιο.
Δεδομένα, η πιο σοφή κίνηση που μπορούσε να κάνει ο Λιάνης τώρα ελπίζοντας να σωθεί – κι αυτό ισχύει και για άλλους βουλευτές του πασοκ – ήταν να παραιτηθεί αυτήν ακριβώς την στιγμή. Πρόκειται για στιγμή στην οποία τραβάει την «κόκκινη γραμμή» (sic) στην πολιτική του ιστορία.
Το γιατί προτάσει το τοπικό συμφέρον της εκλογικής του περιφέρειας ως αίτιο αποχώρησης είναι προφανές. Είναι μία εύσχημη δικαιολογία. Λαϊκισμός. Κλασσικό παλιό πασοκ. Φυσικά δεν υφίσταται καμμία πατριωτική συνείδηση. Πασοκ γαρ.
Ποιός είναι ο κύριος Λιάνης;
Ο χρηματοκομιστής του Ανδρέα στο Harefield.
Ο κολλητός του Τάσου Μπιρσίμ, του τηλεσκηνοθέτη του Ανδρέα.
Ο συγγραφέας του βιβλίου «Ανδρέας Παπανδρέου: Ο Τελευταίος Αρχηγός»
Ο σοσιαλιστής του ουϊσκι, της Ρίτας Σακελλαρίου, της ηδονής, της παραλυσίας και του τζόγου – μέγας ζαράκιας.
Ο ξάδελφος που έλυνε και έδενε επί παντοδυναμίας της ξαδέλφης του Μιμής, εν είδει συγκυβερνήτη – η Μιμή ήταν κυβερνήτης.
Ο Υπουργός Πολιτισμού που έπαιξε – και έχασε – στα ζάρια πίνακα του Τσαρούχη, περιουσία του Υπουργείου του, δηλαδή όλων μας.
Ο Υπουργός των ακριβότερων Ολυμπιακών Αγώνων – Φαγοπότι 40 δις ευρώ, το καταστροφικό πανηγύρι «που ένωσε τους Έλληνες» και «πρόβαλε την ισχυρή Ελλάδα σε όλο τον κόσμο». Τα δεκαετή ομόλογα της περιόδου εκείνης (2000-2004) λήγουν σήμερα – και αυτά πληρώνουμε.
Ο εμπνευστής της Ελληνοποίησης αλλοδαπών αθλητών στην άρση βαρών χάριν χρυσών μεταλλίων.
Ο εμπνευστής του Σχεδίου Κόροιβος, του Ελληνικού προγράμματος ντόπας, το οποίο σε αγαστή συνεργασία με τους Γιάννη Σγουρό, Χρήστο Ιακώβου, Χρήστο Τζέκο έκανε τους αθλητές «άλογα» αλλά έδωσε στο λαό «θεάματα».
Ο χρηματοδότης και υποστηρικτής του «Ουράνιου Τόξου».
Ο ψηφίσας, πέρσι το Μάϊο, το Μνημόνιο 1.
Τότε που ήταν η πατριωτική συνείδησή του; Μήπως ήταν κλεισμένη σε κάποιο υπόγειο παίζοντας ζάρια; Όλα τα παραπάνω δεν πρέπει να και δεν θα τα ξεχάσουμε ποτέ.
Γι’ αυτό λέω «Η πόρνη κύριε Λιάνη, όσες παρθενοραφές και να κάνει, πάντα πόρνη είναι».
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada
