Τους ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ παπαγάλους να προσπαθήσουν από σήμερα να μας πείσουν για την “Δικαιοσύνη” των μέτρων…
Περιμένω να διαβάσω , τα βαθυστόχαστα άρθρα των “οικονομικών” συντακτών που θα μας ενημερώνουν για την “Σωτηρία της Πατρίδας” …
Περιμένω τα μηνύματα από το εξωτερικό , που θα απονέμουν “εύσημα” στην Σοσιαληστική Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για την αποφασιστικότητα της να “κάνει τομές” …
Θα μου πείτε και με το δίκιο σας ότι “κακώς περιμένω” …
Το ξέρω , αλλά αν δεν έχω κάτι να περιμένω σε αυτή την ζωή θα αρχίσω να τρελαίνομαι…
Αφού λοιπόν με το “Μεσοπρόθεσμο” δεν είναι δυνατόν πλέον να ελπίζω κάτι για μένα η την οικογένειά μου ψάχνω να βρώ κάτι άλλο ώστε να με “κρατήσει”…
Γιατί είναι πλέον φυσικό επακόλουθο , ότι δεν μπορώ να ελπίζω ότι θα επενδύσω ξανά ποτέ σε αυτή την χώρα ούτε ένα ευρώ . Όχι μόνο εγώ αλλά και όλοι οι γνωστοί φίλοι και εν γένει ο κοινωνικός μου περίγυρος…
Γιατί για πρώτη φορά , έχω αρχίσει να βρίζω τους γονείς μου οι οποίοι δουλεύοντας σαν σκυλιά 18ωρες ημέρες , έχοντας σαν αργία μόνο τις υποχρεωτικές εθνικές εορτές , που δεν πήγαν ποτέ διακοπές , μου άφησαν ένα μικρό οικόπεδο με ένα κτίσμα για “Εξοχικό” και ένα μικρό διαμέρισμα 40 ετών εντός πόλεως…
Τους βρίζω γιατί έκαναν πλέον και εμένα “Βαθύπλουτο” που ο φορομπήχτης μάγος θεωρεί ότι πρέπει την περιουσία αυτή να την μοιραστώ μαζί του…
Δεν ήξεραν οι άνθρωποι ότι κάποια μέρα θα ερχόταν ο “Μάγος” και ότι θα δήμευε τον κόπο τους ώστε να φροντίσουν να φάνε τα λεφτά τους στα λούσα , στα ταξίδια στο εξωτερικό , στα καζίνα , στα χαρτιά , στις Luis Vuitton …
Δεν είναι μόνο οι δικοί μου γονείς “ανόητοι” που αντί να τα “φάνε” τα λεφτά τους για διασκέδαση τα έκαναν κάτι “στεκούμενο”, είναι και πολλών πολλών άλλων Ελλήνων οι γονείς έτσι “ανόητοι”.
Αυτό εκμεταλλεύονται διαχρονικά οι φορομπήχτες…
ΟΡΚΊΣΤΗΚΑ όμως.
Με την πρώτη ΕΥΚΑΙΡΙΑ , με τα ΠΡΩΤΑ σημάδια ανάκαμψης της οικονομίας , με τα πρώτα σημάδια ζωής στην αγορά ακινήτων , ΟΤΙ έχω και δεν έχω (δηλαδή τα παραπάνω που περιέγραψα…) θα πωληθούν ΟΣΟ -ΟΣΟ και ότι χρήματα αποκομίσω θα ΒΓΟΥΝ στο ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ.
Στο ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ θα φροντίσω να ζήσουν και τα παιδιά μου , δίνοντάς τους την ΕΥΧΗ να έρχονται σε αυτόν τον τόπο μόνο για διακοπές …
Για μένα πλέον (και για ΟΣΟ διάστημα υπάρχει η κυβέρνηση του ΥΠΑΡΚΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΎ) , πολύ απλά αυτή η χώρα είναι κάτι το αδιάφορο , δεν την θεωρώ “δική” μου πατρίδα.
Λυπάμαι που υπηρέτησα στον στρατό , λυπάμαι που πλήρωσα (και πληρώνω φόρους) , λυπάμαι που έφερα παιδιά στην χώρα μου.
Ευτυχώς θα μπορέσω να διορθώσω τα “λάθη” μου.
Οι γονείς μου δυστυχώς δεν μπορούν…
Πηγη:Antilogos-gr
