Μετά τις τραγελαφικές καταστάσεις που ζήσαμε με την παραίτηση και την ανάκληση της, από τον, υπό προθεσμία, Πρωθυπουργό της έρμης αυτής χώρας, μετά τη διαστρέβλωση και τη παραφθορά των θέσεών σου, μετά την πανστρατιά των θεραπαινίδων του συστήματος, που έκρωζαν για συναινέσεις και συνευθύνες, Αντώνη, σου λέω σήμερα: πρόσεχε τις κακοτοπιές.
Γιατί μόλις σε δύο μήνες ακριβώς από το Ζάππειο ΙΙ, έχεις καταφέρει θανάσιμο πλήγμα στο σύστημα.
Αν μου επιτρέπεις λοιπόν μια παρότρυνση, σε πρώτο ενικό, θα σου έλεγα το εξής :
Σκότωσέ το, το ρημάδι, τώρα! Μην τους δώσεις κανένα περιθώρια ελιγμών και συσκότισης των προθέσεών σου.
Στα εκβιαστικά διλήμματα που θέτουν και στις υποχθόνιες και μύχιες σκέψεις τους, να σε τυλίξουν με τον μανδύα της αποτυχίας τους, απάντησε με λόγο καθαρό και ελληνικό.
Ο ΓΑΠ απευθύνθηκε στο λαό με διαγγελματικού χαρακτήρα δήλωση, που είναι ζήτημα αν κανείς κατάλαβε τι εννοούσε, ανερμάτιστη, ατέρμονη, ατελέσφορη.
Ανέμενα προσωπικά απάντηση – καταπέλτη από τη μεριά σου.
Απάντηση που θα ισοπεδώσει τους αντιπάλους σου, όχι για λόγους αντεκδίκησης, αλλά γιατί πρέπει επιτέλους να βγάλει κάποιος από τα μάτια των Ελλήνων τη τσίμπλα, για να μπορέσουμε να ανασάνουμε διαφορετικό αέρα, για να ξεφύγουμε από την καμαρίλα των πασοκικών διαδρόμων και των υπογείων παιγνίων εξουσίας των τρωκτικών.
Και την έδωσες μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Και αν πιέζεσαι από το εξωτερικό, αν σε απειλούν με διάφορα οι πάτρωνες και οι κηδεμόνες, έχεις μόνο μία διέξοδο: Πές την αλήθεια στους Έλληνες. Όσο σκληρή, σκοτεινή και μαύρη και αν είναι.
Το Νοέμβριο του 2009, δεν σε στήριξαν ούτε οι τραπεζίτες, ούτε οι καναλάρχες, ούτε οι βιομήχανοι, ούτε και οι δημοσιογραφάρες των ΜΜΕξαπάτησης.
Δεν σε έβλεπαν με καλό μάτι ούτε οι περιβόητοι εταίροι. Θυμούνται οι παλαιότεροι εξ αυτών, τα χουνέρια που, νέος τότε, τους είχες κάνει στο Μακεδονικό.
Να θυμάσαι ότι σε στήριξαν και σε ανάδειξαν κορυφαίο πολιτικό παράγοντα και ρυθμιστή του πολιτικού σκηνικού οι απλοί Έλληνες, πολλοί ερχόμενοι και από άλλους ιδεολογικούς ή ακόμη και κομματικούς χώρους.
Σε αυτούς έχεις την υποχρέωση να δώσεις απολογισμό, αυτοί είναι οι μόνοι που νομιμοποιούνται να σε οδηγήσουν στα ύψιστα πολιτειακά αξιώματα, και σήμερα θαρραλέα και ελληνικά ζητάς από εμάς λαϊκή επιβεβαίωση.
Αυτή είναι η πραγματική ψήφος εμπιστοσύνης, όχι αυτή η φαρσοκωμωδία που θα παίξει στα μάτια μας από αύριο.
Στο σημείο που έχουμε φτάσει, εθνική ομοψυχία δεν σφυρηλατείται με κομματικές συνεργασίες και μοίρασμα θέσεων σε οικουμενικές.
Εθνική ομοψυχία δημιουργείς, όταν αφουγκραστείς την ψυχή του κόσμου και την μετουσιώσεις σε πολιτική πράξη.
Στις απειλές των ξένων και στα εκβιαστικά διλήμματα των ντόπιων εκτελεστικών τους οργάνων, δώσε ηχηρή και ελληνική απάντηση.
Μπορεί για όλους αυτούς να είσαι ο κάρφος στα όμματά τους, αλλά η επίκληση της φράσης “έχετέ μου εμπιστοσύνη” διαπερνά κάθετα και οριζόντια όχι τα κόμματα, αλλά το λαό, και κατακαίει τα σωθικά των ξένων και ντόπιων κηδεμόνων και νταβατζήδων της χώρας.
Γι’ αυτό σου λέω κλείνοντας, κάτι.
Πιάσε το λαό από το χέρι και οδήγησέ τον σε άλλο δρόμο.
Και να ξέρεις.
Δεν έχει σημασία πόσο ανηφορικός είναι ο δρόμος που θα μας πας.
Οι Έλληνες έχουμε αποδείξει ότι αν ξέρουμε που πάμε και ποιος μας οδηγεί μπορούμε να ανέβουμε στον Όλυμπο με μια ανάσα.
Ierofantis
