ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΙΑ Ο ΜΠΟΝΑΜΑΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
Άρον άρον το τσουνάμι μέτρων για να περάσει ο Γιώργος τις εξετάσεις της Μέρκελ
Έναν μήνα πριν ο κ. Παπανδρέου έλεγε ότι δεν θα μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις…
Σε έναν πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα εργασιακό μεσαίωνα και στις πρώτες μεταπολεμικές εποχές, εξήντα πέντε χρόνια πίσω, οδηγούν τη χώρα οι αποφάσεις της κυβέρνησης!
Οι πρωτοφανείς για τα δεδομένα μιας ευρωπαϊκής χώρας μειώσεις μισθών και συντάξεων, τόσο σε δημόσιο όσο και σε ιδιωτικό τομέα, ανακυκλώνουν τον φαύλο κύκλο της ύφεσης.
Παράλληλα η πρωτοφανής κατεδάφιση εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, τέτοιας ποιότητας και έκτασης, τοποθετεί την Ελλάδα κάτω ακόμα και απ’ τις νοτιοαμερικανικές χώρες!
Η φτώχεια και η ανεργία, που φέρνουν τα νέα εξοντωτικά μέτρα, ξυπνούν μνήμες από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, ενώ η απίστευτης έκτασης και έντασης ανασφάλεια και ο φόβος θυμίζουν μέρες Κατοχής!
Με λίγα λόγια, τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα απ’ τον περασμένο Μάη και κυρίως τα όσα δρομολογήθηκαν απ’ την περασμένη Πέμπτη διαλύουν κυριολεκτικά τη χώρα, τον παραγωγικό της ιστό, την κοινωνική συνοχή, το δίχτυ ασφαλείας για εργαζόμενους και συνταξιούχους.
Όταν μόλις πριν από λίγες βδομάδες ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών διαβεβαίωναν τον ελληνικό λαό ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν περαιτέρω μειώσεις μισθών!
Στις 25 του Οκτώβρη, στη διακαναλική του συνέντευξη εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών, ο κ. Παπανδρέου δήλωνε: ….
• Νέα μέτρα που θα αγγίζουν τους μισθούς και τις συντάξεις δεν θα υπάρξουν. Αρκετά έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός.
Παρόμοιες δηλώσεις, τόσο του ιδίου όσο και του «τσάρου» του, υπάρχουν άφθονες απ’ τον περασμένο Σεπτέμβρη μέχρι και τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
«Είμαι το καλό παιδί»!
Όλα δείχνουν και το επιβεβαιώνουν και σχετικές πληροφορίες ότι ο Γ. δίνει εξετάσεις σ’ αυτούς στους οποίους έχει παραδώσει τα κλειδιά της -πραγματικής- διακυβέρνησης της χώρας, εν όψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 16ης του Δεκέμβρη. Θέλει να εμφανιστεί εκεί έχοντας υλοποιήσει όλες τις αλλαγές για τις οποίες είχε δεσμευθεί.
Είναι δε χαρακτηριστικό και το ότι κατέθεσε το περιβόητο πολυνομοσχέδιο, με τη μορφή μάλιστα του κατεπείγοντος, ενώ η «τρόικα» τού είχε δώσει μια «ανάσα» προτρέποντάς τον να το καταθέσει μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού!
Προκειμένου δηλαδή να κερδίσει μια δήλωση στήριξής του, μια δήλωση στήριξης της επιμήκυνσης αποπληρωμής του δανείου απ’ την «τρόικα», προκειμένου να κερδίσει μια δήλωση διαβεβαίωσης για την 4η δόση του δανείου αυτού, προχώρησε σε μια ακραία διαδικασία, που αν γινόταν από μια άλλη κυβέρνηση θα γινόταν χαμός από το ΠΑΣΟΚ.
Ποντάρει και στην αναξιοπιστία των συνδικαλιστών…
Ο πρωθυπουργός, για να περάσουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, ποντάρει και στην αναξιοπιστία των επίσημων συνδικαλιστικών ηγεσιών.
Αξιοποιεί την αδυναμία τους να πείσουν, να κινητοποιήσουν, να καθοδηγήσουν ένα ευρύ και αξιόπιστο ρεύμα αντίδρασης και αντίστασης.
Όταν είναι πρόσφατα τα απαράδεκτα παζάρια του αρχισυνδικαλιστή προέδρου της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλου με τους εργοδότες, όταν οι επίσημες συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι απομονωμένες απ’ τις πλατιές μάζες των εργαζομένων, ποιες αντιδράσεις να υπάρξουν;
Παράλληλα ποντάρει και στον φόβο και την ανασφάλεια του λαού, που τον εμποδίζουν μέχρι στιγμής να κατέβει στους δρόμους και να… του δώσει να καταλάβει.
Όταν, δυστυχώς, επί χρόνια οι επίσημες συνδικαλιστικές ηγεσίες γίνονταν συνένοχες ενός διεφθαρμένου κράτους, σήμερα είναι ευάλωτες και χειραγωγούμενες. Οι δυνατότητές τους να αντιδράσουν, ελάχιστες. Μια μακρόχρονη συσσώρευση λαθών έχει οδηγήσει σε μεγάλη αναξιοπιστία και αδυναμία. Και δυστυχώς ούτε σήμερα δείχνουν να έχουν αντιληφθεί τι συμβαίνει.
Ούτε μια παραίτηση, έστω για τα μάτια του κόσμου, ούτε ίχνος αυτοκριτικής, ούτε μια συγγνώμη στους εργαζομένους, οι οποίοι -φυσιολογικά- τους έχουν γυρίσει την πλάτη…
Επιπλέον εντελώς κυνικά φρόντισε να διασπάσει το συνδικαλιστικό κίνημα, ώστε να είναι όσο γίνεται περισσότερο μειωμένες οι αντιδράσεις. Έτσι άφησε εκτός των ρυθμίσεων για τις ΔΕΚΟ τη ΔΕΗ (και τον ΟΤΕ), με την αιτιολογία ότι είναι επιχειρήσεις εισηγμένες στο χρηματιστήριο. Οπότε η απεργία που θα μπορούσε να έχει μεγάλες κοινωνικές επιπτώσεις, αυτή της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, με το κατέβασμα του διακόπτη, αποφεύγεται…
Επίσης, εντός του Υπουργικού Συμβουλίου οι αντιδράσεις ήσαν από ελάχιστες έως μηδενικές. Λίγα μόνο λόγια, για την τιμή των όπλων, απ’ τους Π. Μπεγλίτη και Κ. Σκανδαλίδη.
Από κει και πέρα σιωπή των αμνών…
Κεφάλια σκυμμένα, στόματα κλειστά…
Στο ερώτημα αν υπάρχει ελπίδα, ορισμένες αισιόδοξες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για «τη σπίθα που μπορεί να βάλει φωτιά στον κάμπο», κατά τη ρήση του Μάο Τσε Τουνγκ.
Δηλαδή εκτιμούν ότι πράγματι με τα υπάρχοντα δεδομένα είναι δύσκολο να υπάρξει ένα ρωμαλέο κίνημα αντίστασης, αλλά δεν αποκλείεται κάτι απρόβλεπτο αυτήν τη στιγμή να ενεργοποιήσει δυνάμεις και να οδηγήσει σε καταστάσεις έως και ανεξέλεγκτες…
«Συναίνεση» και εξελίξεις…
Θέλει και κάτι άλλο όμως ο πρωθυπουργός, προκειμένου να πάει όσο καλύτερα γίνεται… οπλισμένος στους Ευρωπαίους:
• Την επίπλαστη έστω συναίνεση των άλλων πολιτικών δυνάμεων ή εν πάση περιπτώσει όσων μπορέσει να βάλει στο μαντρί της συναίνεσης.
Γι’ αυτό και καλεί τους πολιτικούς αρχηγούς μεθαύριο. Τόσο καιρό νομοθετεί κατεδαφίζοντας, τώρα θέλει συναίνεση-συνενοχή.
Μάλλον όμως δεν θα την πάρει. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν προτίθεται, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, να του προσφέρει άλλοθι.
Το ΚΚΕ έτσι κι αλλιώς δεν εντάσσεται σε τέτοια παιχνίδια. Το ίδιο κι ο ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας αρνήθηκε ακόμα και τη συνάντηση.
Απομένει η «συμμαχία των προθύμων». Τη μεν Ντόρα Μπακογιάννη δεν την κάλεσε ο Γιώργος, αφού τυπικά δεν είναι επικεφαλής κόμματος με κοινοβουλευτική αναγνώριση. Ο δε Γιώργος Καρατζαφέρης, αντιλαμβανόμενος πόσο κακό τού έκανε η συναίνεση μέχρι τώρα για το Μνημόνιο, μάλλον «την κάνει» με ελαφρά πηδηματάκια…
Παρόν της Κυριακής
