Όταν ένας πρωθυπουργός, με νωπή εντολή και ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αισθάνεται την ανάγκη να ….απειλήσει το εκλογικό σώμα με …εκλογές και τελικά δεν πραγματοποιεί την …απειλή του, τότε αυτός
ο πρωθυπουργός είναι υπό προθεσμία. Αυτοακυρώθηκε στην πράξη. Εξηγούμαι:
Αν η απειλή ήταν μια καθαρή μπλόφα, τότε πρόκειται για μια ακόμα προσπάθεια εξαπάτησης του εκλογικού σώματος. Στην περίπτωση αυτή ο πρωθυπουργός εξέρχεται με την αξιοπιστία του βαριά τραυματισμένη.
Από εδώ και στο εξής, ποιος θα τον πάρει στα σοβαρά;
Ο κ. Παπανδρέου, δείλιασε τελικά να πραγματοποιήσει την …απειλή του από το φόβο απώλειας της εξουσίας. Η εξουσία είναι γλυκιά για ανθρώπους σαν τον κ. Παπανδρέου, ας μη γελιόμαστε. Ο πρωθυπουργός, είδε την απάντηση του ελληνικού λαού και πανικοβλήθηκε. Όμως, όταν ένας πρωθυπουργός φοβάται την κρίση του λαού, σύντομα θα χάσει και την εμπιστοσύνη του, αν δεν την έχασε ήδη.
Όταν ένας πρωθυπουργός σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή, βάζει το στενό του κομματικό συμφέρον, πάνω από αυτό της χώρας, δεν είναι μόνο ένας αδίστακτος δημαγωγός, είναι επικίνδυνος να χειρίζεται τις τύχες αυτής της χώρας. Αξιζε να υποστεί η χώρα αυτήν την ….ταλαιπωρία για τον κ. Σγουρό; Προφανέστατα και δεν άξιζε, αλλά…
Τέλος, μήπως η απειλή των εκλογών δεν ήταν εντελώς μπλόφα, αλλά μια πολύ καλά σχεδιασμένη ενέργεια που στόχο είχε τη δημιουργία μιας οικονομικής και πολιτικής κρίσης (μη λησμονούμε ότι τα spreads μετά την διακαναλική του κ. Παπανδρέου πήραν την ανηφοριά, στο χρηματιστήριο χάθηκαν περίπου 5 δις και τα σενάρια της πτώχευσης επανήλθαν) που θα δικαιολογήσει την επιβολή νέων και πλέον επώδυνων μέτρων;
Ό,τι από τα ανωτέρω και να συμβαίνει, μπορούμε να καταλήξουμε στα εξής συμπεράσματα:
Συμπέρασμα πρώτο: Ο κ. Παπανδρέου έστησε ένα …σκηνικό αναμέτρησης με τον ελληνικό λαό (γνωστό στη θεωρία των παιγνίων και ως chicken game). Όταν όμως ήρθε η ώρα της αναμέτρησης, δεν παρεξέκλινε απλώς της πορείας του. Εκανε πλήρη αναστροφή!
Συμπέρασμα δεύτερον: Ο πρωθυπουργός αποδεικνύεται και πάλι ανειλικρινής με τον ελληνικό λαό άρα και αφερέγγυος γιατί για μια ακόμα φορά δεν είπε την αλήθεια.
Συμπέρασμα τρίτο: Το είχαμε γράψει από τότε που έθεσε το δίλλημα. Ο κ. Παπανδρέου είναι πλέον ένας πρωθυπουργός υπό προθεσμία. Η δυνατότητά του να κυβερνήσει επλήγει ανεπανόρθωτα. Περίπτωση εξάντλησης της τετραετίας δεν υφίσταται και πρόωρες εκλογές θα γίνουν ούτως ή άλλως. Όμως δεν θα τις αποφασίσει ο πρωθυπουργός. Μετά το χθεσινό αποτέλεσμα ο πρωθυπουργός απώλεσε την πρωτοβουλία των κινήσεων. Θα σύρεται πλέον από τις εξελίξεις, αντί να τις διαμορφώνει. Ενας τέτοιος πρωθυπουργός, είναι περιορισμένων δυνατοτήτων. Δεν πείθει κανέναν.
Συμπέρασμα τέταρτο: Τις πρόωρες εκλογές θα τις απαιτήσει και θα τις επιβάλλει ο λαός. Και τότε ο κ. Παπανδρέου δεν θα μπορεί να τις αποφύγει.
Συμπέρασμα πέμπτο: Πότε θα γίνει αυτό; Μόλις ο κ. Σαμαράς αποτελέσει μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση. Χθές ο ελληνικός λαός του έκλεισε το μάτι, αλλά δεν εμπιστεύεται ακόμα τη Ν.Δ. Του έστειλε, όμως, ένα μήνυμα να ετοιμάζεται. Ας μη χαθεί αυτό το μήνυμα, εν μέσω πανηγυρισμών.
