Στην έκθεση ιδεών που παρουσίασε ο κ. Παπανδρέου απέκρυψε πολλές αλήθειες ενώ άλλες διαστρέβλωσε βάναυσα.
Εμφανίστηκε, για παράδειγμα, και πάλι ότι είχε άγνοια της κατάστασης της οικονομίας, πριν κερδίσει τις εκλογές. Παρά τα όσα έχουν δημοσιευθεί για την ενημέρωσή του, και παρά το βεβαιωμένο γεγονός ότι όταν εκστόμιζε το “λεφτά υπάρχουν” γνώριζε πως δεν θα
μπορούσε να πραγματοποιήσει τις υποσχέσεις του προς το λαό.
Στη συνέντευξή του, μάλιστα, έδωσε μια νέα εξήγηση για το τι εννοούσε τότε, λέγοντας: “λεφτά πράγματι υπάρχουν αλλά έχουν σπαταληθεί…” (;)
Είπε, επίσης, ότι για πρώτη φορά μετά από χρόνια έρχονται στη χώρα επενδύσεις. Δεν μας διαφώτισε επαρκώς εάν περιλαμβάνει και το φιάσκο με την επένδυση του Κατάρ στον Αστακό. Οφείλουμε, όμως, να θυμηθούμε τη στάση του ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση για την επένδυση της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, τις τοποθετήσεις του κ. Παπανδρέου για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη κ.ο.κ.
Τόλμησε να αναφέρει ότι δεν θα φθάναμε στην κρίση εάν τους είχε ακούσει η προηγούμενη κυβέρνηση, υποστηρίζοντας ότι και το 2008 ακόμα ο χρόνος για αλλαγές ήταν επαρκής. Και ποιές ήταν τότε οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνον το 2008 αλλά μέχρι και το 2009; Πότε στήριξε την οποιαδήποτε μεταρρύθμιση; Πότε ξεπέρασε την λαϊκίστικη και μικροκομματική τακτική του; Ποτέ. Ούτε σε μια περίπτωση.
Δεν αναφέρθηκε καθόλου για το τι δεν έπραξε η κυβέρνησή του όλο το διάστημα από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι την στιγμή που οδηγηθήκαμε στο μνημόνιο και στην επιτήρηση. Λησμόνησε τις τεράστιες ευθύνες που τη βαραίνουν διότι δεν δανείστηκε από τις αγορές όταν ακόμη μπορούσαμε να το κάνουμε και στο τέλος έστρωσαν τον δρόμο στην κρίση δανεισμού.
Μιλώντας για τη “σωτήρια” παρέμβασή του, ο κ. Παπανδρέου μας θύμισε το όργιο φημών για επικείμενη χρεοκοπία, που ζήσαμε πριν από λίγους μήνες. Παραλείποντας να αναφέρει ότι και σε αυτή την περίπτωση τις φήμες τροφοδοτούσαν οι πολλές, ανεύθυνες και αντιφατικές δηλώσεις τους για τον “τιτανικό”, τη “διεφθαρμένη χώρα” κ.λπ.
Αγνοώντας τους δείχτες της πραγματικής οικονομίας παρουσίασε ένα δήθεν σχέδιο ανά έτος που υποτίθεται ότι προβλέπει το 2012 να δούμε ανάπτυξη και το 2013 το τέλος του Μνημονίου. Και όλα αυτά σε πείσμα της λογικής που υπολογίζει ότι, με αυτό το μείγμα πολιτικής, το χρέος θα πλησιάζει τότε το 150%. Ο κ. Παπανδρέου δεν έδωσε καμία απάντηση για το τι θα γίνει μετά το δεύτερο ημίχρονο του πρώτου μνημονίου…
Όπως καμία ουσιαστική απάντηση δεν έδωσε για το μείζον ζήτημα που είναι η ανάπτυξη. Η επίκληση της “πράσινης ανάπτυξης” και των καινοτομιών, στις παρούσες συνθήκες ασφαλώς δεν καθησύχασαν κανέναν.
Οι πολίτες ανησύχησαν ακόμη περισσότερο ακούγοντας τον κ. πρωθυπουργό να θεωρεί ότι η μάχη κατά της ακρίβειας -με πληθωρισμό στο 5,6%- δόθηκε όταν η κυβέρνηση τα έβαλε με τους φορτηγατζήδες!
Και βέβαια ελάχιστοι πείστηκαν ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα που θα πλήξουν μισθωτούς και συνταξιούχους.
Μακράν της αληθείας ήταν και οι απαντήσεις του πρωθυπουργού για την εγκληματικότητα και τη λαθρομετανάστευση, την ευθύνη για την οποία απέδωσε στη δημοτική αρχή του δήμου Αθηναίων. Και αυτό, τη στιγμή που, ιδιαίτερα από τον Έβρο, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ένα ξέφραγο αμπέλι, ενώ ο μεταναστευτικός νόμος που η κυβέρνησή του ψήφισε λειτουργεί ως μαγνήτης προσέλκυσης λαθρομεταναστών
