6 του μηνός απαρχή του 2005, σούρουπο, ο αέρας μυρίζει καμένο τζάκι, ενώ η λίμνη ήρεμη και ασάλευτη δείχνει φυλακισμένη κάτω από τη βαριά ομίχλη που την έχει «πλακώσει» από το πρωί.
Ανοίγω το φως της αποθήκης η λάμπα τρεμοπαίζει για λίγο κα σβήνει, ψαχουλεύω στα τυφλά με όσο φώς μπαίνει από το φεγγίτη. Ανοίγω ένα ξύλινο μπαούλο και μια μυρωδιά «κλεισούρας» γεμίζει τα ρουθούνια μου. Η απόφαση είναι εύκολη, πάντα ήταν. Η πρώτη φορεσιά που πιάνει το χέρι μου είναι αυτή που θα με συντροφεύσει το πρώτο βράδυ.
Τα πρώτα βήματα βαριά, το κρύο το νοιώθεις, ο αέρας είναι σκληρός μαζί σου και σε «κοπανάει» στο πρόσωπο, παρόλο τις πολλές στρώσεις ρούχων. Οι πρώτες γουλιές τσίπουρου σε ξινίζουν, είναι και το χθεσινό ξενύχτι σκέφτομαι… Υπόκωφα κάποια μπάντα σε κάποιο στενό έχει ήδη αρχίσει να «βαράει.» Το πρώτο δικό μου αντάμωμα με τα όργανα δε θα αργήσει, η δεύτερη και η τρίτη γουλιά τσίπουρου είναι απείρως πιο γλυκές.
Τα πρώτα παιξίματα άρχισαν, η παρέα μεγαλώνει αλλοπρόσαλλα,η πρώτη ώρα πέρνα μουδιασμένα, το τσίπουρο πια, έχει τη δική του οντότητα μέσα μου.
Οδηγούμε τη μπάντα στα μισοσκότεινα υγρά σοκάκια και γεμίζουν μονομιάς ένταση, πάθος και χρώματα. Οι μουσικές γίνονται εύηχες, οι μουσικάντηδες είναι η οικογένεια, οι φίλοι γίνονται στενότεροι, οι γνωστοί γίνονται φίλοι και οι ξένοι μεταμορφώνονται σε καρδιακούς συνοδοιπόρους απο τα παλιά και όλοι μαζί ένα κουβάρι, άλλοτε ψηλά στον ουρανό και άλλοτε σκυφτοί και σωριασμένοι στο δρόμο. Τραγουδάμε, φωνάζουμε γελάμε,που και που κλαίμε.
Τα λεπτά περνούν σαν ώρες, δεν είμαι πια εγώ, είμαι «ραγκουτσαραίος» Ο νταουλιέρης κραδαίνει το μυαλό μου σαν λάφυρο ψηλά στον ουρανό, η τρομπέτα τρυπώνει στο αυτί μου. Αλαλάζοντα απόκοσμα όντα γύρω μου, δε γνωρίζω πια κανέναν μόνο ο Διόνυσος έχει κατέβει και μου κάνει συντροφιά, μου κλείνει το μάτι και μου σκάει ένα χαμόγελο.
Η πλάτη μου ακουμπά αναπαυτικά στη πλακόστρωτη ανηφοριά, το βλέμμα μου αντικρίζει τον μαύρο ουρανό,δυο κεφάλια έχω στους ώμους μου και 4 πόδια έχουν μπερδευτεί με τα δικά μου, η πρώτη νύχτα τελειώνει, 3 φιλιά σταυρωτά σε κάθε οργανοπαίχτη. Να μας έρθετε…#ragoutsaria, #Kastoria
Διαμαντής Παπαθανασίου
