Με έκπληξη ακούω τελευταία άλλους να προτείνουν «ξύδι» σ όσους αντιδρούν για τις αυξήσεις στη ΔΕΗ κι άλλους να θεωρούν τη διευκόλυνση- άλλοτε προνόμιο- του βουλευτικού αυτοκινήτου ως μέσο διασφάλισης ίσων ευκαιριών απέναντι «στους γόνους της αστικής τάξης»sic.
Όσοι έχουμε στενότερη σχέση με το Συριζα φτάσαμε να απολογούμαστε για τα καμώματα μερικών που επικαλούνται τη συλλογικότητα ,αλλά αδιαφορούν για την αντίληψη του συλλογικού υποκειμένου που απεχθάνεται τον συγκαλυμμένο μικροαστισμό και τα παχιά τα λόγια…..
Εργάζομαι 300 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου . Οδηγώ 2500 χιλιόμετρα το μήνα και παίρνω 970 ευρώ από τα οποία τα 500 πάνε σε μετακίνηση κι ενοίκιο. Δεν έχω την άποψη πως όσοι ζουν ανετότερα είναι προνομιούχοι ,αλλά αυτά που ακούω τελευταία μούρχονται κάπως…..
Είπαμε πως τα δύσκολα αυτά χρόνια η σκέψη κι δράση μας είναι στους ανθρώπους που δυστυχούν από την κρίση κι όχι στα πορτοφόλια μας .
Πρόβλημα ενδεχομένως δε θα υπήρχε αν τα βουλευτικά αυτοκίνητα δίνονταν με λογικά ,όχι οριζόντια, κριτήρια σ όσους τα χουν ανάγκη. Πρόβλημα αρχίζει να υπάρχει, όταν επενδύουμε τις (όχι αυτονόητες αυτή την εποχή) βουλευτικές ανέσεις με λίγο άχνη από ριζοσπαστισμό και κινηματική δράση βάζοντας σε κάθε αποστροφή του λόγου μας κι ολίγον αντιαστισμό.
Όταν ψηφίζουμε την απόφαση της ηγεσίας για τον πρόεδρο (βαφτίζοντας το κρέας ψάρι ? ) κι έπειτα δηλώνουμε πως δεν εκτελούμε προσωπικές εντολές.
Μ΄άλλα λόγια : Πρόβλημα υπάρχει όταν ζούμε ως μεσοαστοί αλλά το παίζουμε Χοσέ Μουχίκα….
Μετά απ αυτά τι πρέπει να κάνουμε ; Να καταγγείλουμε τον πρωθυπουργό και ορισμένους βουλευτές του Σύριζα που με τη στάση τους ρίχνουν νερό στο μύλο των αστών και αφαιρούν τα εργαλεία της πάλης από τους συντρόφους;
Θερμή παράκληση : Ας θυμηθούμε τις δεσμεύσεις του Γενάρη κι ας αφήσουμε τις ανοησίες.
