Με αφορμή την διαμαρτυρία μας για την μαζική δολοφονία αδέσποτων αλλά και δεσποζόμενων ζώων στην Καστοριά γράφτηκαν και ακούστηκαν διάφορα σχόλια του τύπου ”εδώ πεινάνε παιδάκια και εσείς ασχολείστε με τα αδέσποτα”, τόσοι άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα και εσείς κάνετε έτσι για τα σκυλιά”,”καλά,ανάψανε κεριά για τα σκυλιά?” και άλλα τέτοια…
Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πάντα θα πρέπει να τίθεται το δίλημμα παιδάκια ή ζώα..Ποιος μας απαγορεύει να αγαπάμε,να νοιαζόμαστε,να φροντίζουμε και να αγωνιούμε και για τα δύο;
Φιλόζωος θα πει αγαπάω την ζωή και ότι έχει ζωή!Είτε περπατάει στα δύο πόδια είτε στα τέσσερα είτε έρπει,κολυμπάει,πετάει…Φτιαχτήκαμε όλοι για να ζήσουμε σε αυτόν τον κόσμο ΜΑΖΙ!
Αγαπώ και προστατεύω τα ζώα δεν σημαίνει αδιαφορώ για τους ανθρώπους…Υπάρχει μια βασική διαφορά ανάμεσα σε εκείνα και σε εμάς…Εκείνα είναι φτιαγμένα να εξαρτώνται από εμάς,δεν έχουν φωνή,δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους,είναι ανυπεράσπιστα.
Γιαυτό λοιπόν όσο υπάρχουν άνθρωποι που τα βλάπτουν,θα υπάρχουν και άνθρωποι που τα φροντίζουν,τα προστατεύουν,φωνάζουν για αυτά,ανάβουν κεριά,βγαίνουν στους δρόμους..Άνθρωποι που τα αγαπάνε,πονάνε και κλαίνε γι’αυτά…
Μην σας φαίνεται παράξενο,έτσι είναι και έτσι ΠΡΕΠΕΙ να είναι οι Άνθρωποι!
